که بافه های رنجدر چهره نمایان شود
تحمل باید کردو آرزوهای بلند رابا خطوط منحی رسم کردو عظمت خوشبختی های کوچکزیر سقف های لرزان راستایش کرد بایدآن که لکه سبزی رانشان از جنگل انبوه گرفت