شب که همان
دانه های سفید
روی پارچه سیاه است
همان شب است که
دامنت

هر چه بهار برایم مانده
می دهم
...یکی از گلهای روسری ات
تو را به خدا
یک بار بگو
که تو هم می بینی
در دوردستها
دشتهای سبز چراغانی را...